Donderdag 8 december werd ik van mijn werk gehaald door Eric. Geweldig hoe de musketiers mij in alles steunen. Zo hoefde ik niet alleen af te reizen naar Hattum. Daar was een bijeenkomst. We hebben met de lopers zo'n 11 kilomter gelopen, ik blijf verbaasd hoe goed me dit afgaat.

Daarna hebben we met z'n allen gegeten en gepraat. 1 van de motivaties die mij erg bij blijft is dat je denkt dat je met een project als dit africa gaat veranderen, maar wat er gebeurt is dat het jou zelf gaat veranderen. Ik hoop dat het niet alleen mij zal veranderen maar ook diegene dieer bij betrokken worden. Het punt is dat wij hier in het westen de minderheid zijn die in welvaart kunnen leven als we met ons allen een steentje bijdragen dan kunnen we daar (in dit geval Rwanda) in stukje welzijn geven. Ook zijn er folders uitgedeeld om mensen te kunnen informeren over waarom we dit gaan doen.

Om het allemaal tastbaar te maken kon je aangeven voor welk doel je wilde lopen. Ik heb gekozen om voor het Child Survival Program te lopen. Gisteren heb ik ook een moeder met haar zoon gekregen (op papier, om misverstanden te voorkomen, ze blijft in Rwanda wonen)

Het kindje heet Eriya Irandukunda en is geboren op 23 auustus 2011, hij woog 3500 gram bij zijn geboorte. Zijn moeder is 26 jaar oud en heet Yankurije Lourence. Wij als gezin zullen brieven met haar schrijven en we hopen dat we over drie jaar Eriya kunnen blijven steunen als hij uit het CSP komt. We hopen dat we kunnen bijdrage aan een gezonde ontwikkeling en goede steun voor moeder en kind.

Foto volgt binnenkort.